مهمترین دعاها در عصر غیبت، دعای ندبه است که سفارش فراوانی به خواندن آن شده است.
صدرالاسلام همدانی در کتاب «تکالیفالأنام» میگوید: از خواص دعای ندبه این است که اگر در جایی با حضور قلب و اخلاص تمام و توجه به مضامین عالی آن خوانده شود، عنایت و توجه امام زمان را به آن مکان جلب میکند، بلکه آن حضرت در آنجا حضور مییابد؛ چنانکه در بعضی از جاها اتفاق افتاده است.
علامه مجلسی نیز در کتاب «زادالمعاد» با سند معتبر از امام صادق (ع) نقل میکند: «قرائت دعای ندبه در اعیاد چهار گانه ـ روز جمعه، عید فطر، عید قربان و عید غدیر ـ مستحب است.
دعای ندبه را امام صادق (علیه السلام) به شیعیان زمان خویش آموختند .یکی از تکالیف و آداب شیعیان در عصر غیبت، ناله کردن و نُدبه نمودن و تاسف خوردن به غیبت «امامشان» است.ندبه به معنای خواندن، گریه بر شخص مرده همراه با ذکر خوبیهای او میباشد
همچنین در زمان غیبت حضرت صاحب الزمان این دعا می تواند باعث تجدید عهد و میثاق با صاحب الزمان (عج) باشد. این دعا بیان تاریخی ازحضور اولیای خدا بر روی زمین تا حضرت مهدی(عج) میباشد.
صدرالاسلام همدانی در كتاب خود (تكالیف الآنام) در رابطه با فضیلت دعای ندبه گفته است:هرگاه در جایی با حضور قلب و اخلاص تمام و توجه به مضامین عالی آن خوانده شود نه تنهاعنایت و توجه امام زمان را به آن مكان جلب میكند بلكه باعث حضور حضرت در آنجا میگردد.
بسیاری از اولیا با خواندن این دعا با حضرت مهدی(عج) ملاقات داشته اند.
محدث نوری نقل میكند در كنار حرم عسكریین علیه السلام شخصی بود به نام آقا محمد به نقل از مادرش نوری در سرداب مشغول به خواندن دعای ندبه بود كه حضرت مهدی(عج) در آنجا می آیند و با او ملاقات می كنند.
:: موضوعات مرتبط:
امام شناسي ,
,
|
امتیاز مطلب : 463
|
تعداد امتیازدهندگان : 134
|
مجموع امتیاز : 134